Lowlands 2012 Zondag

Na het grote live avontuur op de Meerpaaldagen vorig weekend is ons tweede evenement een feit. Helaas niet zo uitgebreid als wat we op de Meerpaaldagen mochten doen, maar toch. Lowlands heette ons welkom. Met twee persbandjes, één non-frontstage* fotopas en een parkeerkaart gingen we op naar het feestje van het jaar in onze eigen Drontense achtertuin.

*non-frontstage betekend niet fotograferen bij de concerten of op de camping

Vandaag begonnen onze verslaggevers met een stukje klassiek naar de mensen toe. Het NJO Symfonieorkest trad namelijk op met de orkestsuite ‘Romeo En Julia’ van Prokofjev. Zowel het orkest als het publiek verbaasde elkaar bij deze bijzondere setting.

Hierna weer op naar de Lima waar Splendid  met zijn zonnige deuntjes optrad. De Haagse formatie maakt popmuziek met een rocksteady vleugje reggae, soul en rock. Zij deden het weer eer aan met nummers als ‘Again’, en het nog minder bekende‘The Beach’. De tent stond meer dan vol en op het Lima terrein zag je iedereen mee genieten.

Als je hierna langs de Grolsch liep hoorde bij Enter Shikari dat Lowlanders vooral de frustratie over het warme weer van zich af konden grunten en headbangen. Dit was onze verslaggevers net iets te veel in deze hitte. Iets te veel was ook het afbreken van de tent. Deze onvermijdelijke gebeurtenis kon niet langer uitgesteld, want morgen moest weer gewerkt worden.

Na deze zware taak was het tijd voor iets rustigs. Naast de Grolsch hadden we het uitkijkpunt al een paar dagen gezien maar nog niet bezocht. Want tja een beetje windmolens kijken kan je iedere dag als je zelf in de polder woont. Op dit uitzichtpunt konden de Lowlanders zich goed bewust worden van waar ze zich nu bevonden, de polder. Er was een mooi uitzicht op de akkers van de lokale boeren en rijen windmolens in de verte. Je kon mensen al horen wegdromen, hoe zou het zijn om in dit mooie landschap te wonen. Wij als Drontenaren weten natuurlijk heel goed hoe fijn dit inderdaad is. ’s Avonds was er in dit uitzichtpunt ook nog eens een zwevend kampvuur.

Door het mooie uitzicht waren we te laat bij de Recensie Koning in de Titty Twister. Dus 0 sterren voor ons. Als troost wilde we dan het boek wel kopen en laten signeren, maar de boeken bleken helaas al binnen 10 seconden op. Ook 0 sterren voor jullie Recensie Koning.

Toen net als e rest van Lowlands op naar de Alpha voor de Foo Fighters. Foo Fighters is een Amerikaanse rockband, opgericht door multi-instrumentalist Dave Grohl, bekend als voormalig drummer van Nirvana. Deze brachten een optreden van maarliefst 2,5 uur. Heel tof om een keer gezien te hebben, maar na 1,5 uur namen we toch afscheid. In de Grolsch speelde tegelijk namelijk ook The XX en die wilde onze verslaggevers ook nog even zien. The xx is een indieband uit het zuidwesten van Londen met mysterieuse liedjes. De mannelijke en vrouwelijke zangstemmen zorgen voor een heel rustig maar ook dansbaar surrealistische sound. De lichtshow sloot hier met het gebruik van weinig en bijna enkel knipperende verlichting naadloos op aan.

Tijdens het optreden kon er bij de buren, de glasblazerij B’lowlands, gekeken worden naar een show van de glasblazers. Het heette gloeiende glas in het donker was als magie. Enorm bijzonder om te zien.

Toen moest er wat tijd gedood worden, want het wachten was op Kees van Hondt. Op de markt was gelukkig genoeg te zien en kwamen onze verslaggevers Rudy Mackay , onder andere radio DJ, tegen. Hij adviseerde René van Meurs in de Mike. Met zijn oranje haar en bleke huid in combinatie met het weer, was het ijs snel gebroken met wat zelfspot. Maar ook serieuze zaken als verschrikkelijke hipsters op dit geweldige festival werden aangesneden en zorgde voor verbroedering onder het publiek. Ook René ging zo naar Kees van Hondt en wees het publiek op de nog onaangeroerde plant naast het podium.

Want ja, hoe leg je dit nu uit. Het publiek van Kees van Hondt dient namelijk Keeswaardig te zijn en wat dat is, is niet in een paar zinnen uit te leggen. Hoe het eruit ziet is misschien iets makkelijker te beschrijven. Al een paar uur voor een Kees van Hondt optreden zie je dat alle losstaande planten worden gestript van hun takken (vandaar de verwijzing van René). Sommige niets vermoedende bosjes moeten het vaak ook ontgelden. Waarom? Tja omdat keeswaardig publiek nu eenmaal host met een boel takken in de handen, deze zie je dan ook gezellig boven het publiek uit steken. Is dat het? Nee, naarmate het feest vordert gaat alles over het publiek heen. Mensen op opblaasbeesten, picknicktafels en meer. Een gezellig raar feestje op vage polkadeuntjes dus, waar de beveiliging hun handen aan vol heeft. Want zij willen niet dat 10 meter lange houten tafels het feestgedruis in gesleept worden. Wel leuk om het spel tussen de beveiliging en het publiek te zien, want stiekem vinden die beveiligers het ook allemaal wel grappig om te zien.