Lowlands 2012 Zaterdag

Na het grote live avontuur op de Meerpaaldagen vorig weekend is ons tweede evenement een feit. Helaas niet zo uitgebreid als wat we op de Meerpaaldagen mochten doen, maar toch. Lowlands heette ons welkom. Met twee persbandjes, één non-frontstage* fotopas en een parkeerkaart gingen we op naar het feestje van het jaar in onze eigen Drontense achtertuin.

*non-frontstage betekend niet fotograferen bij de concerten of op de camping

Na toch al twee dagen op pad te zijn kiezen onze verslaggevers ervoor om op tijd naar het festivalterrein te gaan maar even rustig wakker te worden in een bouwwerk dat lijkt op een gigantisch mikado spel. Het is een shelter, zit en hangplek, gemaakt door Belgische kunstenaars van de BamBoeBus.

mikado ochtend

Zodra ze een beetje wakker zijn wordt er alvast verhuisd naar de Bravo, dat is weer een andere grote tent. Om 11:00 uur gaat daar namelijk gedanst worden en wel met Conny Janssen. Zij is een bekende choreografe en ging samen met een live band en twee dansers de Lowlanders eens  wakker laten dansen. Voor dat er goed en wel begonnen kon worden werd zij toegezongen door een volle Bravo. Conny bleek namelijk jarig te zijn. Ze was hierdoor even van haar apres pos maar ging weer snel verder met haar workshop. De hele tent danste mee, en dat zag er erg leuk en gezellig uit.

Hierna op naar de Alpha waar Eric Corton de popquiz presenteerde. Een quiz waar 10 Lowlands kaarten voor 2013 mee gewonnen konden worden, de opkomst was dan ook groot. Er werden formulieren met potloden uitgedeeld waarop iedereen de antwoorden kon invullen. De vragen bestonden uit fragmenten waar bijvoorbeeld de eerste letter van een artiest of titel van het nummer ingevuld moest worden. De letters correspondeerde hierop weer met een cijfer waaruit uiteindelijk een telefoonnummer moest komen. De eerste die zijn of haar naam hier naartoe sms’te had gewonnen.

popquiz

 

Vanuit de Popquiz werd er een sprintje getrokken naar de Grolsch. Onderweg bij de Bravo nog even een paar tonen alt-J meegpakt want dat was aan iemand beloofd. Klonk goed hoor Sharon!  Maar toen toch echt nog even een stukje spinvis luisteren. En onze verslaggevers waren niet de enige, de tent was meer dan vol. Niet iets wat je verwacht bij een eenmansband met opzienbarende, en vaak verwarrende, teksten.

Na bijna weg te smelten met het warme weer was het tijd voor iets wat niet in het programmaboekje stond maar de oplettende duizende facebookers wel in hun Lowlandsagenda hadden gezet. Het watergevecht! Het zou om 16:00 uur beginnen maar was een half uur daarvoor al in volle gang. Op het terrein bij de Charlie, een kleine tent in de buurt van de Alpha, zou het gaan gebeuren. Maar vanaf de toiletten nog voor de Alpha tot de Charlie stond het helemaal vol met tot de tanden toe bewapende Lowlanders. Waterpistolen, waterballonnen en zelfs met water gevulde vuilniszakken. Niks was te gek en het was heerlijk verfrissend. Één van de reporters hebben we het slagveld opgestuurd met een waterdichte camera maar ook de tweede vond het niet erg even een nat shirt te halen.

watergevecht 2

Aangezien iedereen toch bij de Alpha in de buurt was, kon er worden opgedroogd in het gras, aan beide kanten van de Alpha tent zitten twee grote heuvels, onder het genot van de Two Door Cinema Club. Two Door Cinema Club is een electropop-indierockband uit de Noord-Ierse plaatsen Bangor en Donaghadee.

Natuurlijk was er daarna de moeilijke keuze van het avondeten. Er is namelijk veel keuze op het terrein en je hebt met warm weer nu eenmaal niet zo’n trek. Maar een verse steenovenpizza was de oplossing. Hierna was er weer voldoende kracht op gedaan voor Triggerfinger.

Het bleek dat de Alpha heel goed is met warmte binnen houden waardoor iedereen zweette als een otter. Maar dan mocht de pret niet drukken, want één van je favoriete bands zien vanuit het voorvak is en voorrecht waar je alles voor over hebt. Triggerfinger is een melodieuze hardrockband uit België. Sinds hun cover van I Follow Rivers is hun naamsbekendheid in Nederland hard omhoog gegaan. Zij coverde dit nummer namelijk met het gebruik van servies en een mes. Ook tijdens het live optreden hadden zij dit meegenomen wat wel heel tof was om live te zien. Maar er was nog een verassing! Eerder in de set zat een gastoptreden van De Jeugd van Tegenwoordig.  Zij rockte mee met hun eigen track ‘Sexy Beesten’. Hoogtepunt was hoe Ruben Block het refrein ‘We zijn zo sexy bezig , kijk ons sexy wezen, ’t is te veel voor jou, sexy beesten’ zong. Met zijn 41 lentes jong was hij zeker sexy bezig, menig vrouwelijk bezoeker kreeg het er zowaar nog warmer van.

Naast alle muzikale optredens biedt Lowlands ook stukjes cultuur, theater en cabaret. In de Juliet is dit grootschalig te bewonderen maar in een verborgen hoekje is daar ook de Mike. Een kleine tent met ruimte voor een man of 50. Hier werden we positief verrast door Dara Faizi. Dara is een Nederlandse cabaretier afkomstig uit Afghanistan. Hij heeft een gezonde dosis zelfspot en verteld op een uitdagende en confronterende manier over zijn komst naar Nederland maar ook over onze samenleving.

Als je van de Mike naar de Lima loopt vertoef je in een bijzonder gebied. Onze reporters kwamen tegen Shorem Haarsnijder en barbier, een kapper die enkel jaren 50 kapsels knipte. Een grand café van met zeer klein formaat. De Giving Is All We Have Shop, hier konden Lowlanders geven wat zij wilden, bijvoorbeeld 100 knuffels of €10,-. Het team van de winkel ging dit dan aan een nietsvermoedende Lowlanders op het terrein geven. Ook was er een postkantoor waar je geweldig foute Lowlands kaarten kon sturen om bijvoorbeeld je ouders te vertellen hoe een ‘mieterse’ tijd je had. Het postkantoor was dan ook helemaal gestyled als jaren terug. Inclusief oranje/bruin behang en medewerkers met bretels en kleppen die overdreven vriendelijk waren. Een hele ervaring dus.

postkantoor 4

Eenmaal bij de Lima aangekomen kon alle warmte van je af gedanst worden bij de mengelmoes van ska, reggae, punk , latin en Afrikaanse gitaarklanken van Krema Kawa. Want ja, de avond zorgde eindelijk voor wat verkoeling.

Aangezien de heupen nu al goed los zaten werd er naar de India, nog één van de grote tenten, afgereisd. Hier was het tijd voor Superstijl. Hier draaide een DJ telkens een kwartier lang een bepaalde stijl. De muziekstijl werd gekozen door de bezoekers. Er ware telkens drie keuzes die doormiddel van stemknoppen in de zaal gekozen konden worden. Op een groot scherm was te zien hoe de stemming verliep en voor de DJ stond een grote aftelklok.