Lowlands 2015 – Vrijdag

Na een lange dag achter de machines was het dan vanavond eindelijk tijd voor Lowlands! Een historische editie word het wel eens genoemd in de media omdat het dit jaar nog altijd niet is uitverkocht. Wachtend in rij voor de pers viel daar echter helemaal niks van te merken. De campings waren al lekker vol en er stond zelfs een melding op de lowlands app dat Camping 6 opening ging terwijl deze eerst misschien wel gesloten zou blijven. Eigenlijk was het wel een verbetering dit allemaal. Normaal moet je je door de massa heen wurmen en nu was er gewoon normaal te wandelen! Eenmaal binnen eerst even goed rondkijken wat er dit jaar overal te vinden is, wat in grote lijnen hetzelfde is als eerdere jaren. Voorbij de ingang van het terrein stond wel weer een nieuw groot kunstwerk; een enorm heupbot op een sokkel. Zwerfend door het terrein, van stand naar stand en van tent naar tent seipelt de sfeer langzaam naar binnen.

Hier en daar kijk ik naar binnen en overal is de drukte gezellig. Ik vond mezelf kijkend naar Kodaline in Heiniken. De tent was afgeladen en de band speelde strak. Nieuwsgierig ging ik kijken bij The Staves en hun country achtige klanken. In Romeo kwam ik langs de Lowlands Bookstore XL waar, begeleid door Claustrofonie, schrijvers ondervraagd werden en een kans kregen hun werk voor te dragen. Dat mensen daarvoor niet naar lowlands komen was te zien aan het matig aanwezige publiek, maar zij die kwamen vraten de woorden op. Maar kijkend op de klok werd het tijd om eens te kijken bij Alpha. De massa had hetzelfde idee. Eenmaal daar begon Limpbizkit net met hun set. En even ging iedereen vijftien jaar terug in de tijd met een band die nog altijd knalt met dezelfde energie. Het publiek was uitzinnig. Maar er is meer dan nu-metal, zoals emo-rock door de heren van All Time Low die met hun energie met gemak het hele publiek overtuigden. Andere koek was Shamir die met een veel eigentijdser en eigenzinniger geluid de tent binnen en buiten aan het dansen kreeg! Mijn laatste band voor de dag was LaRoux, die geen problemen had om in aanloop naar hun optreden de zaal al vol te krijgen. Eenmaal spelend was de sfeer al gauw gemaakt dankzij hun aanstekende en energieke ‘Uptight Downtown’. Voor mij hield daar de avond op terwijl er nog zoveel meer te zien is. Maak je daarom gereed voor het verslag van morgen waarin we ingaan op alle hoekjes en ins en outs van Lowlands 2015!